Το ακούσαμε και αυτό, ότι κάποια οργάνωση πεζών μπλόκαρε την Αττική οδό με τεχνητό χιόνι για να αναγκάσει τους οδηγούς να γίνουν πεζοί για να σωθούν. Φυσικά και κάτι τέτοιο δεν έγινε, δεν μπορεί να έγινε, γιατί δεν χρειάστηκε και μεγάλη προσπάθεια για όλους του κατοίκους του λεκανοπεδίου να καταλάβουν ότι στις ακραίες καιρικές καταστάσεις μόνη σωτηρία είναι τα πόδια μας. Τα πόδια που θα υπερπηδήσουν εμπόδια (οι πεζοί της Αθήνας εξασκούνται άλλωστε καθημερινά σ’αυτό), δεν θα εξαρτηθούν από καύσιμα από την βοήθεια εκχιονιστικών και θα κουβαλήσουν όλο αυτό το εγώ, που συχνά εμπιστεύεται άστοχα τεχνολογίες και εταιρίες διαχείρισης οδών, να καταφέρει, να οδηγηθεί σε ασφαλές μέρος, σπίτι, στέγη, στέγαστρο. Η αξία της πεζή μετακίνησης, που τόσο περιφρονούμε καθημερινά, φάνηκε. Αυτή είναι η πιο ασφαλής μετάβαση τελικά, ή η πιο σίγουρη, αυτό που λέει ο λαός «στηρίξου στα πόδια σου». Η κρατική μηχανή εθελοτυφλεί και επιμένει να υπόσχεται ότι στην επόμενη χαοτική κατάσταση δεν θα κλείσουν δρόμοι, το σύστημα θα είναι πιο προετοιμασμένο, αρνούμενη να παραδεχθεί ότι οι συνθήκες θα γίνονται όλο και λιγότερο προβλέψιμες, συνεπώς θα πρέπει να εξασφαλίζει την καλλίτερη μετάβαση με τα πόδια; Τι σημαίνει αυτό; 1. Προτεραιότητα στον καθαρισμό πεζοδρομίων με ανάθεση ευθυνών και στους ιδιοκτήτες οικοδομών που εφάπτονται με πεζοδρόμιο, 2. Κατασκευή πεζοδρομίων με αντιολισθητικά υλικά, όχι παγίδες για τους ανθρώπους που μέσα στην χιονοθύελλα χρειάστηκε να τα διασχίσουν. 3. Επαρκή στο πλάτος και προσβάσιμα πεζοδρόμια με καθημερινούς ελέγχους και επιβολή προστίμων στους παραβάτες καταληψίες δημόσιου χώρου. 4. Αστυνόμευση για τις επικίνδυνες για την σωματική ασφάλεια των πεζών παραβιάσεις του ΚΟΚ.
Η «Ελπίδα» έδειξε ότι για μια ακόμη φορά η πεζή μετακίνηση είναι η μόνη διέξοδος και χώρες που δεν εξασφαλίζουν τον ασφαλέστερο τρόπο μετακίνησης είναι χώρες που έχουν συνηθίσει στο να θρηνούν θύματα και να τα ρίχνουν όλα στο απρόβλεπτο κακό. Γιατί η μετακίνηση με τα πόδια είναι η ΛΕΑ της κινητικότητας στην πόλη.

( Από Δημήτρη Χρυσαφίδη )