Η αλήθεια είναι οτι οι χώροι στάθμευσης σε δημόσιους χώρους κατασκευάζονται, όχι για να φύγουν τα αυτοκίνητα και οι μηχανές από τα πεζοδρόμια, τις πλατείες, τους πεζόδομους (στην πραγματικότητα αποτελούν, όπως λένε και οι συγκοινωνιολόγοι, πόλους πρόσθετης έλξης της μηχανοκίνητης κυκλοφορίας), αλλά για να δημιουργηθούν πρόσθετοι χώροι στάθμευσης για τα οχήματα. Γιατί αυτό που φταίει στην πραγματικότητα είναι οτι, παρά την πολιτική για ενίσχυση των μέσων συλλογικής μεταφοράς που διακηρύσσεται στα λόγια, η εφαρμοζόμενη εδώ και δεκαετίες πολιτική ενίσχυσης της μηχανοκίνητης κυκλοφορίας (αυτοκινήτων και μοτοσικλετών) εις βάρος της πεζοκίνησης και της ποδηλασίας συνεχίζεται στην πράξη. Και γιατί η αστυνομία αρνείται να εφαρμόσει ακόμα και αυτούς τους ανεπαρκείς για την προστασία των δικαιωμάτων των πεζών νόμους. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς την καθημερινή αδιαφορία των αστυνομικών οργάνων στην καταπάτηση των χώρων των πεζών...

...ή το τι συμβαίνει ακόμα και έξω από τα αστυνομικά τμήματα...

Το προσωπικό της αστυνομίας και γενικότερα της διοίκησης είναι τόσο εμποτισμένο με μιά νοοτροπία κατά των πεζών, ώστε μοναδικός στόχος της δράσης τους παραμένει η ανεμπόδιστη "ροή της κυκλοφορίας των [μηχανοκίνητων] οχημάτων". 

Όλοι θυμόμαστε οτι η αξιοπρεπής διεξαγωγή των ολυμπιακών αγώνων του 2004 οφείλεται στην ενίσχυση των μέσων συλλογικής μεταφοράς και τη βελτίωση των συνθηκών πεζή μετακίνησης. Την εποχή εκείνη είχαν πυκνώσει τα δρομολόγια των λεωφορείων, οι παραβιάσεις των χώρων των πεζών από τα μηχανοκίνητα οχήματα ελέγχονταν αποτελεσματικότερα, ενώ οι πολίτες προτρέπονταν να αφήσουν τα αυτοκίνητα και να χρησιμοποιούν λεωφορεία, μετρό και τραμ.

Μετά τους αγώνες όμως η συχνότητα των μέσων συλλογικής μεταφοράς (που εκείνες τις μέρες κυκλοφορούσαν και τη νύχτα) περιορίστηκε στις προολυμπιακές συνθήκες (μάλιστα τις μέρες των εορτών η κυκλοφορία τους σταματάει ακόμα νωρίτερα!)... 

...η εξυπηρέτηση τους επανήλθε στο ίδιο κακό έως άθλιο επίπεδο εξυπηρέτησης, ενώ οι χώροι των πεζών άρχισαν να γεμίζουν από αυτοκίνητα...

... και μηχανές όπως προηγουμένως.

Άραγε, γιατί οι έλληνες πολίτες δεν αξίζουν τη μεταχείριση των επισκεπτών των ολυμπιακών αγώνων; Μήπως επειδή για τη διοίκηση η μηχανή έχει προτεραιότητα σε σχέση με τον άνθρωπο, και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα μεγαλύτερη αξία από το συμφέρον των ελλήνων πολιτών;