ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ, 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011

ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟ ΗΡΑΚΛΗ ΓΚΟΤΣΗ, ΔΗΜΑΡΧΟ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: Α)ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Β)ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΗΜΟΥ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Γ)ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Δ)΄΄ΠΕΖΗ΄΄, ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΕΖΩΝ

 

 

ΘΕΜΑ: ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΡΑΜΠΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ)

Κύριε Δήμαρχε,

η οδός Ελευθερίου Βενιζέλου, όπως γνωρίζετε, είναι δρόμος με πυκνή κυκλοφορία οχημάτων και πεζών. Γενικά, δεν υπάρχουν ανυπέρβλητα εμπόδια για τη μετακίνηση των πεζών και σε αυτό, προφανώς και ευτυχώς, συμβάλλει το μεγάλο πλάτος του πεζοδρομίου. Αυτό δε σημαίνει πως δε λείπουν οι σπασμένες πλάκες, τα σκαλοπάτια από οικίες τα οποία εκτείνονται στο πεζοδρόμιο, τραπεζοκαθίσματα, μηχανάκια κ.τ.λπ.

Οι κυρίως δυσκολίες ξεκινούν, όταν κάποιος πεζός, ιδίως όταν ανήκει στις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού ( ηλικιωμένοι, παιδιά, γονείς με παιδιά σε καρότσια ή χωρίς καρότσια, ΑΜΕΑ, άτομα με πρόσκαιρη κινητική δυσκολία ) προσπαθεί να περάσει από τη μία πλευρά του πεζοδρομίου στην άλλη κατά μήκος της Ελευθερίου Βενιζέλου. Πέρα από το γεγονός ότι στις γωνίες δίπλα από τα πεζοδρόμια συχνά βρίσκονται οχήματα παράνομα σταθμευμένα ( βεβαίως! ), επιπλέον δεν υπάρχουν ράμπες παρά μόνο σε λίγα σημεία και σε μερικές περιπτώσεις όχι και από τις δύο πλευρές του δρόμου! ( Όπου υπάρχουν ράμπες, π.χ. Ελευθερίου Βενιζέλου και Μεσολογγίου η μετακίνηση ακόμη και των ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες διευκολύνεται αφάνταστα αν και, συχνά, η κατάληξη της ράμπας δε συνδέεται κατάλληλα με το οδόστρωμα!). Έτσι, η κίνηση των ομάδων αυτών γίνεται με δυσκολία, αλλά και δεν είναι ασφαλής, αφού η ορατότητα είναι περιορισμένη και για τους πεζούς, που προσπαθούν να διασχίσουν το οδόστρωμα, αλλά και για τους εποχούμενους, που συχνά βλέπουν πεζούς να πετάγονται μπροστά τους από το πουθενά!

Ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες συναντά ένας πεζός και πάλι ιδιαίτερα αν ανήκει στις πιο ευπαθείς ομάδες, όταν προσπαθεί να διασχίσει την Ελευθερίου Βενιζέλου, ιδίως τις ώρες που η κυκλοφορία των οχημάτων βρίσκεται σε αιχμή. Δεν υπάρχουν διαβάσεις παρά μόνο στην αρχή και στο τέλος της οδού, στα σημεία δηλαδή που υπάρχουν και τα φανάρια της τροχαίας. Υπάρχει και μία τρίτη διάβαση με φανάρια, όπου ο πεζός πατώντας το ειδικό κουμπί μπορεί να διακόψει την κυκλοφορία και να διασχίσει ασφαλής το δρόμο ( ασφαλής ; πάντοτε ο πεζός πρέπει να ελέγξει αν έχουν σταματήσει τα οχήματα και από τις δύο κατευθύνσεις, γιατί δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο όχηματα να περνούν με κόκκινο φανάρι! Για να είμαι αντικειμενικός νομίζω ότι στο συγκεκριμένο φανάρι μεσολάβει λιγότερος χρόνος από ότι συνήθως, για να αλλάξει το χρώμα από πορτοκαλί σε κόκκινο, ενώ μερικοί οδηγοί δεν αντιλαμβάνονται καν την ύπαρξη φαναριών! ). Επίσης, στο ύψος των σχολείων υπάρχει ειδική σήμανση για διάβαση πεζών, χωρίς όμως να υπάρχει η αντίστοιχη διαγράμμιση στο δρόμο. Επιπλέον, η σήμανση αυτή δεν είναι εύκολα ορατή στην πλευρά, όπως κινούνται τα οχήματα προς τα φανάρια του Βλάχου και λόγω του ύψους των φυτών που υπάρχουν μπροστά της, αλλά και επειδή η πινακίδα είναι τοποθετημένη πολύ μέσα στο πεζοδρόμιο. Για να μην πολυλογώ: κινούμαι καθημερινά στην οδό αυτή και είναι πολύ συνηθισμένο το φαινόμενο οι πεζοί να έχουν περιορισμένη ορατότητα, για να διασχίσουν το δρόμο, οι πεζοί να περιμένουν αρκετή ώρα, για να περάσουν από τη μια μεριά του δρόμου στην άλλη και οι πεζοί, όταν το αποφασίζουν, να περνούν τρέχοντας φοβισμένοι και καταϊδρωμένοι, ιδίως στο κομμάτι του δρόμου από το Άγαλμα της Μητέρας μέχρι τα φανάρια του Βλάχου! Αν συμβεί κάποιο ατύχημα ( στην αδελφή μου είχε συμβεί, όταν ήταν μικρή - τότε μάλιστα τοποθετήθηκαν τα φανάρια με το ειδικό κουμπί στην Βενιζέλου ( τυχαίο; Δε νομίζω! ) - θα θεωρηθεί ο δυστυχής πεζός τουλάχιστον συνυπεύθυνος !

Υπάρχει η οικονομική κρίση. Ναι! Κανείς δεν το αμφισβητεί. Είναι αδήριτη η ανάγκη για συνετή διαχείριση των οικονομικών μέσων. Άρα είναι ανάγκη οι αρμόδιοι φορείς πρώτα πρώτα να θέσουν προτεραιότητες. Στη συνέχεια να διαθέσουν τα ανάλογα κονδύλια για την υλοποίηση αυτών των προτεραιοτήτων. Δεν θα έπρεπε, λοιπόν, να ανήκει στις βασικές προτεραιότητες του δήμου η ελεύθερη, ανεμπόδιστη, ασφαλής και υγιής μετακίνηση των ανθρώπων στη Νέα Ιωνία; Δεν θα έπρεπε ο δήμος να προχωρήσει σε έργα ( διαβάσεις, ράμπες στη συγκεκριμένη οδό) για να διευκολύνει την κίνηση των ανθρώπων; Δεν θα έπρεπε ο δήμος να είναι μπροστάρης στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πιο αδύναμων ομάδων, αυτών που νιώθουν τουλάχιστον θυμωμένοι, συχνά απογοητευμένοι και συχνά είναι αποκλεισμένοι από το απλό, αυτονόητο δικαίωμα της κίνησης; Δυστυχώς, έχει γίνει κανόνας η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των πεζών από τους εποχούμενους. Και δυστυχώς ό,τι είναι κανόνας στην Ελλάδα αυτόματα θεωρείται και δίκαιο, άσχετα τι υπαγορεύει ο νόμος! Δεν θα έπρεπε ο δήμος να έχει το πολιτικό θάρρος να εφαρμόζει το νόμο και ας δυσαρεστεί τους οδηγούς εκείνους που θεωρούν κτήμα τους το δημόσιο χώρο ( εννοώ, γενικά, και όχι μόνο στη συγκεκριμένη οδό); Και έτσι αλλάζει η νοοτροπία εκτός των άλλων τρόπων: όταν τηρείται ο νόμος! Γιατί με το νόμο μια πράξη γίνεται συνήθεια και παράδειγμα. Και γίνεται νοοτροπία! Ο καθένας στο δρόμο του, ο πεζός στο δικό του και ο οδηγός στο δικό του!

Η δημοτική αστυνομία είναι επιφορτισμένη με το δύσκολο έργο - εκτός των άλλων - να διευκολύνει την κυκλοφορία των οχημάτων ( π.χ. να διώχνει τα οχήματα που διπλοπαρκάρουν στην Ηρακλείου) και να διαφυλάσσει την άνετη και ασφαλή κίνηση των πεζών. Επίσης, οι υπάλληλοί της διακρίνονται για την ευγένεια, τη συνέπεια και την εργατικότητα τους. Αυτή την εικόνα έχω σχηματίσει από τις φορές που έχω μιλήσει με κάποιον υπάλληλο είτε από κοντά είτε τηλεφωνικά, από τη συνεχή κίνηση τους είτε πεζοί είτε με τις μοτοσυκλέτες, από το γεγονός πως δεν έχω δει κανένα υπάλληλο αραχτό να απολαμβάνει το καφεδάκι του, από τη γρήγορη, γενικά, επέμβαση όσες φορές ( δεκάδες από τον Απρίλιο ) έχω καλέσει για παραβάσεις, κ.λπ. Συχνά όμως, σε περιπτώσεις παρεμπόδισης της κίνησης των πεζών, επιλέγουν να κάνουν συστάσεις στους παραβάτες οδηγούς και τους αναγκάζουν να απομακρύνουν ( σωστά! ) τα οχήματα, αλλά δε βεβαιώνουν τις ανάλογες κλήσεις ( λανθασμένα, ιδίως, όταν πρόκειται για οδηγούς που έχουν υποπέσει και άλλες φορές στην ίδια παράβαση! ) περνώντας το μήνυμα, τελικά, όχι της διαλλακτικότητας και της πολιτισμένης συμπεριφοράς αλλά του συμβιβασμού και της ατιμωρησίας. Να δανειστώ τα λόγια μιας ακτιβίστριας, ''της μαμάς στο δρόμο'' : ''λένε πως ο πολιτισμός μιας κοινωνίας κρίνεται από τον τρόπο συμπεριφοράς της προς τα αδύνατα μέλη της. Ξέρουμε πως οι Νεάντερταλ δεν ήταν ζώα επειδή έχουμε στοιχεία πως φρόντιζαν τους ασθενείς και τους αναπήρους τους, που ζούσαν πολλά χρόνια μετά τον τραυματισμό τους''.

Να προχωρήσει, λοιπόν, ο δήμος στα έργα άμεσα και όχι, όπως συνήθως συμβαίνει, παραμονή εκλογών. Αίτημα και ευχή! Χρειάζονται μελέτες θα πει κάποιος, πολλά λεφτά...... Θάρρος χρειάζεται....και όραμα! Έτσι, η ευθύνη θα περάσει και σε εμάς τους πεζούς, ευθύνη να υπερασπιστούμε με τη σθεναρή μας στάση ( διαμαρτυρία και επώνυμη καταγγελία ) χωρίς, προς Θεού, τη χρήση βίας τα έργα του δήμου από τους επίδοξους καταπατητές. Η πόλη μας είναι για τους ανθρώπους και όχι για τις μηχανές!

Ευχαριστώ,

Δήμας Βαγγέλης,

Δημότης Νέας Ιωνίας και γονιός

Τηλέφωνα: 2102710355 και 6946453709