Δρόμοι για ανθρώπους κι όχι για τροχοφόρα – θέλουμε να ζήσουμε καλλίτερα από τώρα.
Η κίνηση είναι φρίκη, η πόλη μας ανήκει.
Ανάπηροι, παιδιά και άτομα δυσκίνητα, μαζί θα περπατήσουμε πάνω στα αυτοκίνητα.
Όχι άλλο χώρο στις λαμαρίνες.
Να θυμόμαστε όλοι :
περπατώντας πας στην πόλη.
Πεζοί, ανάπηροι, τυφλοί, γονείς με καροτσάκια, να βγάλουμε απ΄τον δρόμο μας καρέκλες, τραπεζάκια.
Νέφος, ζέστη, θόρυβος, ταλαίπωροι γονείς, ήρθαν τα αυτοκίνητα και φεύγουμε εμείς.