ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΝ ΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΖΟΥΣ

Σχόλια για την απάντηση των Υπουργών ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ., Μεταφορών & Επικοινωνιών, και Εσωτερικών στην Ερώτηση Βουλευτού του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. στη Βουλή στις 11.12.2007

Η βουλευτής του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. κα ‘Αννα Φιλίνη κατέθεσε στη Βουλή στις 11.12.2007 ερώτημα με θέματα που αφορούν στην μετακίνηση των πεζών στις Ελληνικές πόλεις. Από τις τρεις απαντήσεις ας ασχοληθούμε πρώτα με εκείνη του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ που είναι και η πιο σύντομη και διασκεδαστική. Ο Υφυπουργός κος Καλογιάννης αναφέρεται στους “αντιφατικούς χρήστες των οδικών υποδομών”. Ποιοι είναι επιτέλους αυτοί οι αντιφατικοί συμπολίτες μας; Εννοεί μήπως ο κ. Υφυπουργός τους “ανταγωνιστικούς χρήστες”, που ο ένας δεν σέβεται την περιοχή του άλλου και επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας τελικά, όπου επικρατεί ο ισχυρότερος και την πληρώνει πάντα ο πεζός σαν ο πιο κυκλοφοριακά αδύναμος; Και συνεχίζει παρακάτω “το θέμα της απελευθέρωσης των διαβάσεων είναι καθαρά θέμα ελέγχου από τις αρμόδιες αρχές (πάει το μπαλάκι σε άλλο υπουργείο σαν να είναι άλλο κράτος, δηλ. νίπτω τας χείρας) και θέμα κοινωνικής ευαισθησίας από τους παρανομούντες”. Το κράτος λοιπόν εν συγχορδία παρατηρεί την καθημερινότητα και λυπάται για την κατάσταση σαν παρατηρητής που δεν έχει καν δικαιοδοσία, αφήνοντας τους πολίτες να βρουν το δίκιο τους μόνοι τους. Δηλαδή προτείνει στους αδύναμους να βρουν το δίκιο τους χρησιμοποιώντας τα δικά τους μέσα π.χ. κατσαβίδια ή και λοστούς; Η πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των πεζών “ΠΕΖΗ” απορρίπτει παρόμοιες πρακτικές και δεν προτείνει προς το παρόν την αυτοδικία σαν λύση αλλά προσπαθεί να πείσει τους παραβάτες για το δικαίωμα των πεζών στην πόλη. Ζητάει όμως παράλληλα την συνδρομή της Πολιτείας για την Επιβολή των Διατάξεων για τους παραβάτες εκείνους που υποβαθμίζουν καθημερινά την ανθρώπινη ζωή στις πόλεις.

Σε άλλο σημείο αναφέρει χαρακτηριστικά ότι “σε περιπτώσεις κατασκευής νέων έργων τηρούνται οι προδιαγραφές”. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για να “στηρίξει” τα λόγια του Υφυπουργού (και δεν είναι δυστυχώς το μοναδικό) είναι η περίπτωση του Πεζοδρομίου στα δεξιά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας γωνία με Βασιλίσσης Σοφίας (Οδός Ζαχάρωφ) που κατασκευάστηκε πρόσφατα (2004) όπου ένα πεζοδρόμιο πλάτους άνω του ενός μέτρου καταλήγει σε μερικά εκατοστά (20), όπου παρεμβάλλονται και κολώνες της ΔΕΗ! Αυτό το πεζοδρόμιο βρίσκεται σε έναν από τους κεντρικότερους κόμβους της Αθήνας και η νέα κατασκευή έχει πλήρως αδιαφορήσει για τον πεζό και τον στέλνει, αν εκείνος δεν προσέξει για την ζωή του, σε βέβαιο θάνατο, στην απόληξη μιας από τις σημαντικότερες αρτηρίες της Αθήνας, υπονοώντας ίσως ότι η μόνη λύση για τους πεζούς στην πόλη αυτή είναι τελικά η αυτοκτονία. Η πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των πεζών “ΠΕΖΗ” βλέπει τον πεζό σαν την μόνη προοπτική επιβίωσης της πόλης μαζί με τα μη μηχανοκίνητα οχήματα και τα Μέσα Συλλογικής Μεταφοράς. Γιατί η πεζή μετακίνηση είναι φιλική προς το περιβάλλον και υπενθυμίζει ότι οι πόλεις φτιάχτηκαν για να κατοικούνται από ανθρώπους και όχι από μηχανές.

“Ο χρόνος διέλευσης πεζών υπολογίζεται βάσει της διεθνούς πρακτικής (διανυόμενη απόσταση σε συνάρτηση με τη μέση ταχύτητα του πεζού)”. Μα ποιους πεζούς πήραν υπόψη τους, τους αθλητές του στίβου λίγο πριν τον τερματισμό; Αν κάποιους βλέπετε να τρέχουν κυνηγημένοι σ’αυτή την πόλη ή λαθρομετανάστες θα είναι που τους κυνηγάει η αστυνομία ή πεζοί που περνάν τις διαβάσεις. Ο κος Υφυπουργός ας κοιτάξει γύρω του να δει τελικά τι χρόνοι διέλευσης έχουν παραχωρηθεί στους πεζούς (που και αυτοί ακόμη τις περισσότερες φορές δεν γίνονται σεβαστοί από τους διερχόμενους οδηγούς). Χαρακτηριστικά παραδείγματα : Αλεξάνδρας γωνία Πανόρμου (ρεύμα προς Αθήνα), Διάβαση ανάμεσα στο Υπ. Ανάπτυξης και τη Σχολή Χωροφυλακής, Συγγρού γωνία Πετμεζή, κ.α. Πολλές τέτοιες περιπτώσεις έχουμε ήδη καταγράψει και ρωτήσαμε εγγράφως για το πώς υπολογίστηκαν αυτοί οι περίφημοι χρόνοι. Στείλαμε και έγγραφο στο Υπουργείο του αλλά η απάντηση εκκρεμεί εδώ και έναν χρόνο, που ούτε η παρέμβαση του Συνήγορου του Πολίτη δεν συγκίνησε κάποιον να μας απαντήσει. Προφανώς κανείς αρμόδιος δεν θέλει να παραδεχτεί εγγράφως ότι όλες οι ρυθμίσεις γίνονται με στόχο τα τροχοφόρα. Σους πεζούς απλά παραχωρείται κάποιος χρόνος που περισσεύει και χάρη μας κάνουν. Αυτή είναι η έμπρακτη πολιτική για τις πόλεις τελικά. Τόπο στο αυτοκίνητο και οι υπόλοιποι να φεύγουν.

Για το Υπουργείο Μεταφορών που απάντησε με αναφορά στα μέτρα που πρόκειται να πάρει για τα εμποδιζόμενα άτομα ας υπενθυμίσουμε το εξής : Το να προβλέπεται χώρος για τα εμποδιζόμενα άτομα π.χ. στο τρόλεϋ αυτό δεν σημαίνει ότι τα εμποδιζόμενα άτομα μπορούν να κάνουν και χρήση αυτού του χώρου. Το 2006 η πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των πεζών “ΠΕΖΗ” σε προσπάθεια προσομοίωσης της μετακίνησης με τρόλεϋ ενός ανάπηρου για να καταλήξει στον προβλεπόμενο γι’αυτόν χώρο μέσα στο όχημα διαπίστωσε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό παρά μόνο με την βοήθεια 10 περίπου ατόμων, γιατί το τρόλεϋ δεν διαθέτει μετακινούμενο σκαλοπάτι για να διευκολύνει αυτή την πρόσβαση. Έτσι η ύπαρξη αυτού του “ειδικού χώρου” αποτελεί χλευασμό. Το Υπουργείο οφείλει να συντονίσει τις υπηρεσίες του για να είναι τα αστικά δρομολόγια συνεπή και επαρκή, γιατί μόνον έτσι θα κερδίσουν το πολίτη αν πραγματικά ενδιαφέρεται γι’ αυτό.

Τον Υφυπουργό κ. Νάκο του Υπουργείο Εσωτερικών τέλος ας τον φέρουμε στην θλιβερή πραγματικότητα. Έχει ποτέ επιχειρήσει κανείς να πείσει όργανο να γράψει παραβάτη αυτοκινητιστή; Δοκιμάστε το και θα δείτε τη στάση του οργάνου. Θεωρεί ότι όταν ζητάει ο πολίτης την επιβολή του νόμου έχει πάντα κάποιο προσωπικό συμφέρον που εκφράζεται σαν εκδίκηση. Εδώ εμείς σαν ομάδα ζητήσαμε από όργανο να γράψει μηχανάκια παρκαρισμένα σε τόσο στενό πεζοδρόμιο, που αναγκαζόταν ο πεζός να κατέβει απ’ αυτό. Μόνο μετά τη χρήση της μαγικής λέξης “καταγγελία” το όργανο προχώρησε στη δουλειά του. Ευχής έργο θα ήταν αν ήταν πραγματικότητα όλες οι αναφερόμενες δραστηριότητες των Υπηρεσιών του Υπουργείου. Όχι μόνο δεν γράφουν παρκαρισμένα οχήματα σε διαβάσεις αλλά και τα ίδια τα όργανα παρκάρουν στις διαβάσεις όπως μαρτυρεί και φωτογραφία που διαθέτουμε. 

Αν από 1/1 έως 30/11 του 2007 βεβαιώθηκαν 178.038 παραβάσεις παράνομης στάθμευσης σε πλατείες, πεζοδρόμια ,κ.λπ. για τα τόσα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν (2.7 εκατομμύρια αυτοκίνητα μόνο στην Αττική), ενώ το πρόβλημα εξακολουθεί και παραμένει οξύτατο, όπως επισημαίνει και το πρόσφατο πόρισμα του Συνήγορου του Πολίτη για τους πεζούς (2006), σημαίνει απλά ότι οι παραβάτες είναι πολύ περισσότεροι, εκθέτοντας καθημερινά σε κίνδυνο τους πεζούς συμπολίτες τους, που τους αναγκάζουν τους να βγουν στο δρόμο για να συνεχίσουν την πορεία τους.

Αυτές πάλι οι εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού για την προτεραιότητα των πεζών πότε επιτέλους θα πραγματοποιηθούν για να μάθουν και τα όργανα της Υπηρεσίας σας τις προτεραιότητες αυτές και να δίνουν και κάποια σημασία στους πεζούς που περιμένουν στις διαβάσεις όταν εκείνα διευθετούν την κίνηση υποκαθιστώντας τους σηματοδότες;

Διαβάζοντας τις απαντήσεις και των τριών Υπουργείων θα θέλαμε αν γινόταν να τα γράψουμε μέλη του Συλλόγου μας λόγου του ύφους του λόγου τους. Από κρατικές υπηρεσίες όμως ο πολίτης απαιτεί δράση και αποτελεσματικότητα, και επιτέλους κάποιον να παίρνει την συνολική ευθύνη για τα προβλήματα της καθημερινότητας. Μόνον οι ευχές “κι’ εγώ παιδιά μαζί σας” δεν φτάνουν, απαιτείται και αποτελεσματικότητα. Τελικά, είτε βρίσκονται μακριά από την πραγματικότητα ή προσπαθούν να μας πείσουν για μια εικονική πραγματικότητα. Εμείς όμως περπατάμε και τα βλέπομε από κοντά τα προβλήματα. Ίσως κάποιοι από τους αρμόδιους θά’πρεπε να ρίξουν και κανένα περπάτημα στην πόλη να κατανοήσουν πόσο τα λόγια τους απέχουν από την αλήθεια.