ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

Τα άτομα με ειδικές ανάγκες αντιμετωπίζουν οπωσδήποτε το πρόβλημα της κυκλοφορίας τους στο δρόμο σε μεγαλύτερο βαθμό. Θα μπορούσαμε να πούμε πως εφόσον για τα υγιή και αρτιμελή άτομα η κυκλοφορία είναι δυσχερής, για αυτά είναι αδύνατη.

Το παράδοξο στην περίπτωση αυτή είναι ότι το κράτος λαμβάνει ειδικά μέτρα για την ειδική αυτή κατηγορία ατόμων, δαπανά χρήματα για ειδικές κατασκευές, αλλά στην πράξη όλα αυτά αναιρούνται εξαιτίας πολλών οδηγών που σταθμεύουν οπουδήποτε, επαγγελματιών που χρησιμοποιούν τους κοινόχρηστους χώρους κατά βούληση, αλλά κυρίως από αυτούς οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την τήρηση των νόμων και δεν το κάνουν.

Οι επόμενες φωτογραφίες δείχνουν ένα μικρό μόλις μέρος του προβλήματος που αντιμετωπίζουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Γλυφάδα, κεντρική πλατεία, Μάρτιος 2003. Οι μαθήτριες του Προγράμματος με την καθηγήτριά τους συζητούν με άτομο με ειδικές ανάγκες και τη συνοδό του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το άτομο αυτό έζησε αρκετά χρόνια στο εξωτερικό και είχε την εμπειρία από ευρωπαϊκή πόλη. Η σύγκριση με την Ελλάδα είναι απογοητευτική. Πολύ πιθανό, στο θέμα αυτό, να είμαστε πίσω ακόμα και από πολλά κράτη του Τρίτου Κόσμου.

Καλλιθέα, λεωφόρος Ελ. Βενιζέλου (Θησέως ). Ιούνιος 2003.

Στο πεζοδρόμιο αυτό, ο Δήμος Καλλιθέας κατασκεύασε ειδικούς διαδρόμους για τους τυφλούς: είναι σκουρόχρωμες πλάκες που βλέπετε στις φωτογραφίες. Αυτοί οι διάδρομοι οδηγούν σε ράμπες στα σημεία που συναντούν το δρόμο, σε διαβάσεις πεζών, σε παγκάκια, καρτοτηλέφωνα κλπ.

Εδώ βλέπουμε το αποτέλεσμα όπως είναι στην πραγματικότητα: η ράμπα είναι κατειλημμένη από αυτοκίνητο και ο ειδικός διάδρομος είναι προθήκη του περιπτέρου. Η κατάσταση δεν είναι παροδική, είναι μόνιμη.

Είναι δυνατόν να μην τα βλέπει αυτά ο Δήμος;