Ελάτε με καροτσάκια, ελάτε χωρίς καροτσάκια, ελάτε πεζοί έλεγε η πρόσκληση μας για την πορεία. Έτσι, στις 17 Σεπτεμβρίου, το Σάββατο, μαζευτήκαμε μια μεγάλη παρέα από πεζούς, μαμάδες και μπαμπάδες με τα παιδιά τους, τα πιο μικρά σε καροτσάκια, αλλά και ποδηλάτες που κατέβηκαν από τα ποδήλατά τους, για την περίσταση, και συμμετείχαν πεζή. Μαζί μας ήταν και μια ομάδα παιδιών του λυκείου από την Ιόνιο σχολή με την καθηγήτριά τους που είχαν φτιάξει πλακάτ με σύνθημα ΜΗΝ ΠΑΡΚΑΡΕΙΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕ ΣΕ ΣΠΕΡΝΟΥΝ και είχαν τυπώσει στις μπλούζες τους πρωτότυπα μηνύματα για τα δικαιώματα των πεζών. Στόχος της πορείας ήταν πρώτα πρώτα να δείξουμε ότι σε αυτή την πόλη υπάρχουμε και εμείς, οι πεζοί, που είναι βασικό, αναφαίρετο δικαίωμά μας η ελεύθερη, ευχάριστη, ασφαλής μετακίνηση. Έπειτα, ότι διεκδικούμε αυτό μας το δικαίωμα με επιμονή και σθένος, χωρίς όμως να καταφεύγουμε στη βία. Επίσης, να αναδείξουμε τα προβλήματα για τη μετακίνηση των πεζών στη διαδρομή που επιλέξαμε, ιδιαίτερα για τις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. 

Ξεκινήσαμε, όταν κόντευε πια μεσήμερι. Ζέστη αρκετή αλλά ανεκτή. Αφετηρία το Πνευματικό κέντρο του δήμου της Αθήνας. Κατεβήκαμε τη Σίνα, μετά Εδουάρδου Λω μέχρι το Ιστορικό Μουσείο στη Σταδίου. Εκεί επιδώσαμε τις πρώτες εικονικές κλήσεις, ενώ ήδη είχαμε αρχίσει να μοιράζουμε ενημερωτικά έντυπα σε οδηγούς και πεζούς. Συνεχίσαμε στη Σταδίου, περάσαμε το Σύνταγμα και μπήκαμε στη Μητροπόλεως. Στη Μητροπόλεως αφήσαμε τις περισσότερες εικονικές κλήσεις - σχεδόν αποκλειστικά σε μηχανές και μηχανάκια σταθμευμένα στο πεζοδρόμιο - και μοιράσαμε τα περισσότερα ενημερωτικά φυλλάδια σε μαγαζάτορες, θαμώνες στις καφετέριες και στους πεζούς που συναντούσαμε. Ιδιαίτερα διακρίθηκαν στα "αθλήματα" αυτά οι μαθητές της Ιονίου, κυρίως χάρη στη σβελτάδα και τον ενθουσιασμό τους. Στο κομμάτι της διαδρομής από τη Μητρόπολη προς το Μοναστηράκι κατεβήκαμε στο οδόστρωμα, γιατί δε μπορούσαμε λόγω των πάσης φύσεως εμποδίων να κινηθούμε αλλιώς. Το πιο μεγάλο όμως "μποτιλιάρισμα" το συναντήσαμε στου Μπαϊρακτάρη, γιατί από όσο φαίνεται ο στόχος του μεγάλου αριθμού των τραπεζοκαθισμάτων και της διάταξης τους δε συνάδει με τη διευκόλυνση της κίνησης των πεζών! Κατάληξη της πορείας μας ήταν η πλατεία στο Μοναστηράκι, όπου αποχαιρετιστήκαμε και δώσαμε ραντεβού για επόμενη δράση.

Ευχαριστούμε όλους όσοι συμμετείχαν στην πορεία..... είτε με καροτσάκι είτε χωρίς! Σημαντική ήταν και η συνδρομή της τροχαίας και της δημοτικής αστυνομίας του δήμου της Αθήνας για τη διευκόλυνση της πορείας μας. Αυτό που μας προβλημάτισε ιδιαίτερα ήταν η απούσια από την πορεία ανθρώπων με αναπηρικά καροτσάκια και τυφλών, μια έμμεση(;) απόδειξη πόσο μα πόσο αποκλεισμένοι είναι κάποιοι συνάνθρωποί μας από βασικές, αυτονόητες δραστηριότητες! Μακάρι η παρέα μας να είναι πιο μεγάλη την επόμενη φορά, στην επόμενη πορεία. Στο μεταξύ η πρωτοβουλία ΠΕΖΗ συνεχίζει, ετοιμάζει νέα δράση, όχι πορεία αυτή τη φορά, το Νοέμβριο. Δε θα αργήσει να αναρτηθεί η αντίστοιχη πρόσκληση στην ιστοσελίδα μας.