ΠΕΖΗ - Πρωτοβουλία Πολιτών για τα Δικαιώματα των Πεζών
http://www.pezh.gr Τ.Θ. 3188 Αθήνα 10210 E-mail: pezh@pezh.gr
Αθήνα 13-3-2012
Προς
τον Δήμαρχο της Αθήνας
Σας ευχαριστούμε κατ' αρχήν για την πρόσκλησή σας στην ημερίδα της 7-2-2012 στο Πνευματικό Κέντρο της οδού Ακαδημίας και την παρουσίαση του "στρατηγικού σχεδίου για τη βιώσιμη κινητικότητα και τις μεταφορές" του δήμου. Δυστυχώς η πραγματικότητα της καθημερινής εμπειρίας των πολιτών έρχεται σε οξεία αντίθεση με τις διακηρυσσόμενες σε αυτό προθέσεις. Είναι χαρακτηριστικό οτι το πάρκο έξω από το χώρο που γινόταν η παρουσίαση αυτή, έχει μετατραπεί σε μόνιμο χώρο στάθμευσης οχημάτων με την ανοχή (αν όχι και την ενθάρρυνση) της δημοτικής αστυνομίας. Έχουμε επίσης την άποψη οτι το πρόγραμμα χρειάζεται περισσότερη επεξεργασία στις λεπτομέρειες και τους στόχους. Με σκοπό λοιπόν να συμβάλουμε δημιουργικά στην επίτευξη της βιώσιμης κινητικότητας και των στόχων του σχεδίου αυτού, υποβάλλουμε προς εσάς το παρόν υπόμνημα-αίτηση.
Παρόλο που πιστεύουμε οτι γνωρίζετε το θέμα, θα θέλαμε να τονίσουμε τη σημασία της βιώσιμης κινητικότητας και κυρίως του σεβασμού των δικαιωμάτων των πεζών, γιατί το πρόβλημα συνήθως υποβαθμίζεται εμφανιζόμενο ως ζήτημα ποιότητας ζωής, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα πρόβλημα σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συνήθως οι πεζοί, λόγω της κατάληψης από οχήματα (ή και άλλα αντικείμενα) των πεζοδρομίων (ή και της πλήρους απουσίας λειτουργικών πεζοδρομίων και διαβάσεων) αναγκάζονται να κυκλοφορούν στο οδόστρωμα με κίνδυνο ακόμα και της ζωής τους. Οι πιο αδύναμες κατηγορίες πεζών (υπερήλικες, μικρά παιδιά, άτομα με αναπηρία κλπ) δεν μπορούν καθόλου να κυκλοφορήσουν, με αποτέλεσμα να υφίστανται έναν ιδιότυπο κοινωνικό αποκλεισμό. Έτσι στην Αθήνα (σε αντίθεση με πολιτισμένες πόλεις) δεν μπορεί να δει καθόλου να κυκλοφορούν άτομα σε αναπηρικά καροτσάκια, τυφλοί κλπ. Πρόκειται ουσιαστικά για πράξεις βίας (εξαναγκασμού, δηλαδή) με την ανοχή (ή και την ενθάρρυνση πολλές φορές) των αρχών. Ομοίως υποβαθμίζονται ή αποκρύπτονται τελείως οι οικονομικές συνέπειες του σπάταλου αυτοκινητοκεντρικού μοντέλου μεταφορών και της περιθωριοποίησης των πεζών και των ήπιων μορφών μετακίνησης που έχει οδηγήσει σε μη αποδοτικές οδικές επενδύσεις και έχει συμβάλλει σημαντικά στη χρεοκοπία της χώρας μας. Η χώρα μας είναι πρώτη στην Ευρώπη στην παιδική παχυσαρκία, λόγω της έλλειψης χώρων για περπάτημα, και η συνακόλουθη νοσηρότητα απειλεί το σύστημα υγείας. Ειδικότερα στην Αθήνα, η έλλειψη χώρων πρασίνου και οι απαράδεκτες συνθήκες πεζή κυκλοφορίας έχουν καταστρέψει τον τουρισμό της πόλης (παρά τον μοναδικό μνημειακό της πλούτο και το ιδανικό της κλίμα) και γενικότερα την οικονομική της ελκυστικότητα. Κάθε αυτοκίνητο που μπαίνει στο κέντρο διώχνει περισσότερους καταναλωτές από όσους μεταφέρει, λόγω της όχλησης που επιφέρει στους άλλους χρήστες των υποδομών της πόλης. Βέβαια στην υποβάθμιση του κέντρου της πόλης έχει συμβάλλει αποφασιστικά και η μεταφορά μιάς σειράς χρήσεων (πανεπιστήμια, δικαστήρια, χρηματιστήριο, όπερα, δημόσιες υπηρεσίες κλπ) στην περιφέρεια της πόλης, όμως, και αυτό συνέβη για να υπάρχει καλύτερη πρόσβασή τους με ΙΧ αυτοκίνητο παρά με δημόσιες συγκοινωνίες.
Έχουμε τη γνώμη ότι οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την προστασία των δικαιωμάτων των πεζών και την αναβάθμιση της πόλης σύμφωνα με τις αρχές της «βιώσιμης κινητικότητας» θα πρέπει να κινηθούν σε τρείς άξονες:
1. Αποκατάσταση των πεζοδρομίων, ώστε να καταστούν λειτουργικά
Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία (ΦΕΚ 18Β/2001) τα πεζοδρόμια θα έπρεπε να έχουν πλάτος πάνω από 2,00 μέτρα (ελεύθερο πλάτος διέλευσης πάνω από 1,50 μ.). Όμως, ούτε το 10% των πεζοδρομίων δεν έχει αυτές τις προδιαγραφές, και σε πολλά σημεία της πόλης δεν υπάρχουν καν πεζοδρόμια. Οι διεθνείς προδιαγραφές (λ.χ. ΟΟΣΑ) προβλέπουν ακόμα πιό φαρδιά πεζοδρόμια (ελεύθερο πλάτος διέλευσης 1,80-2,00 μ. σε περιοχές κατοικίας και πάνω από 3,00-3,50 μ. σε εμπορικούς δρόμους). Επίσης θα πρέπει να προβλεφθούν επαρκείς διαβάσεις. Συγκεκριμένα θα πρέπει να γίνει:
1.1 άμεσα, καταγραφή των δρόμων που δεν έχουν επαρκές πλάτος πεζοδρομίων
1.2 χρονοδιάγραμμα αποκατάστασης του πλάτους των πεζοδρομίων
1.3 σταδιακή αποκατάσταση των πεζοδρομίων σύμφωνα με το παραπάνω πρόγραμμα
1.4 θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερα μεγάλη προσοχή στις περιπτώσεις που ο ίδιος ο δήμος είναι αυτός που καταστρέφει τα πεζοδρόμια, όπως για παράδειγμα:
1.4.1 σε πολλές περιπτώσεις η ελεγχόμενη στάθμευση εφαρμόζεται σε δρόμους με ανεπαρκή πεζοδρόμια. Ο δήμος όμως δεν είναι κερδοσκοπική επιχείρηση με σκοπό τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Είναι απαράδεκτο και ουσιαστικά παράνομο, για να εισπράξει κάποια έσοδα, να διαθέτει το χώρο των δρόμων για στάθμευση, όταν τα πεζοδρόμια έχουν ανεπαρκές πλάτος και οι πεζοί αναγκάζονται να κινούνται στο οδόστρωμα.
1.4.2 το ίδιο ισχύει και στις περιπτώσεις που μέρος του πεζοδρομίου (ή του πεζοδρόμου) νοικιάζεται σε καφετέριες και εστιατόρια για τραπεζοκαθίσματα, χωρίς να υπάρχει επαρκής χώρος για διέλευση των πεζών, συχνά μάλιστα σε εμπορικούς δρόμους με μεγάλη κίνηση πεζών και συνεπώς και αυξημένες απαιτήσεις χώρου για την κίνησή τους.
2. Περιφρούρηση και απελευθέρωση των χώρων των πεζών
Η Δημοτική Αστυνομία (όπως και η Τροχαία) δείχνουν σήμερα πλήρη αδιαφορία για τη στάθμευση των οχημάτων (αλλά και την κίνησή τους – ιδιαίτερα των μοτοσικλετών) στα πεζοδρόμια, διαβάσεις πεζών, πεζόδρομους, πλατείες, στοές, πάρκα και γενικότερα όλους τους χώρους των πεζών. Ακόμα και σε περιπτώσεις που αστυνομικά όργανα είναι παρόντα, ακόμα και όταν τους ζητείται αυτό ρητώς, αρνούνται συνήθως να επέμβουν για να προστατεύσουν τα δικαιώματα των πεζών. Το αποκορύφωμα αυτής της απεχθούς και παράνομης τακτικής είναι η παραβίαση αυτών των χώρων από τα υπηρεσιακά οχήματα αυτών των ίδιων υπηρεσιών που υποτίθεται ότι τα προστατεύουν.
3. Ενημερωτικές εκστρατείες για τα δικαιώματα των πεζών
Καμία προσπάθεια απελευθέρωσης των ελευθέρων χώρων από τα μηχανοκίνητα οχήματα δεν πρόκειται να έχει μόνιμη και ουσιαστική επιτυχία, χωρίς ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών, γιατί οι κατασταλτικές επεμβάσεις εκλαμβάνονται συχνά ως (και πολλές φορές εκφυλίζονται πράγματι σε) απλώς εκστρατείες οικονομικής ενίσχυσης των κρατικών ταμείων. Ενημερωτικές εκστρατείες για τα δικαιώματα των πεζών μπορεί να κάνει ο δήμος με πολύ μικρό ή και χωρίς καθόλου κόστος (για παράδειγμα μηνύματα από το δημοτικό ραδιόφωνο και από τους ηλεκτρονικούς πίνακες που υπάρχουν στην πόλη).
Τέλος θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπως και τα συμβατικά, χρησιμοποιούν εξ ίσου ενέργεια που, απλώς, ρυπαίνει σε κάποιο άλλο σημείο και, ως επί το πλείστον, χρειάζεται εισαγόμενα καύσιμα για να παραχθεί. Θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη ότι η χώρα μας αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που κατά καιρούς προκαλεί ακόμα και διακοπές ηλεκτροδότησης. Ειδικότερα η περιοχή της Αθήνας έχει αντιμετωπίσει και προβλήματα στην μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας, και τα έργα για την αντιμετώπισή της (πυλώνες, υποσταθμοί κλπ) έχουν δημιουργήσει στο παρελθόν κινητοποιήσεις κατοίκων στις θιγόμενες περιοχές. Αν γενικευθεί η χρήση της ηλεκτρικής ενέργειας για την κίνηση των ΙΧ αυτοκινήτων τα προβλήματα αυτά θα οξυνθούν ασφαλώς και ίσως καταστούν και ανεπίλυτα. Για τους πεζούς τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δημιουργούν τα ίδια προβλήματα με τα συμβατικά (κατάληψη πεζοδρομίων και χώρων πεζών, κίνδυνος «ατυχημάτων» κλπ), πιθανότατα μάλιστα να αποδειχθούν πιο επικίνδυνα γιατί είναι λιγότερο θορυβώδη από τα κινούμενα με κινητήρες εσωτερικής καύσεως, με αποτέλεσμα να είναι πιο επιρρεπή στο να σκοτώνουν και να τραυματίζουν πεζούς.
Για τους λόγους αυτούς τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα (όπως και αυτοκίνητα με αποδοτικότερους κινητήρες, καταλύτες και λοιπές βελτιώσεις) δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση μέρος της «βιώσιμης κινητικότητας». Ειδικότερα σε περιοχές με επαρκή οικιστική πυκνότητα, όπως είναι ο Δήμος Αθηναίων, το σύνολο σχεδόν των μετακινήσεων μπορεί να καλυφθεί από την ποδηλασία, το περπάτημα και τη δημόσια συγκοινωνία. Το να εμφανίζονται αυτοί οι τρόποι μετακίνησης μαζί με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα οδηγεί σε παραπλάνηση και αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και μπορεί κανείς ευλόγως να το θεωρήσει ως «οικολογικό ξέπλυμα» (διεθνώς, greenwashing). Έχουμε δε την γνώμη ότι το μνημόνιο που φέρεσθε να έχετε υπογράψει με την εταιρεία που τα προωθεί θα έπρεπε, για λόγους διαφάνειας, να έχει αναρτηθεί αυτούσιο στις ιστοσελίδες του δήμου.
Παρακαλούμε λοιπόν για τα εξής
1) να μας επιτρέψετε την πρόσβαση στο ακριβές κείμενο του μνημονίου που φέρεσθε να έχετε υπογράψει για την προώθηση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων
2) να υπογράψετε μαζί μας μνημόνιο συνεργασίας για την προώθηση της πεζή μετακίνησης στη βάση των παραπάνω αναφερομένων προτάσεών μας.
Για την κίνηση πολιτών “ΠΕΖΗ’”
Ο δήμος μας απάντησε μόνο μετά από προσφυγή μας στην περιφέρεια
Αθήνα 3-10-2012
Προς
Δήμο Αθηναίων
Γραφείο Δημάρχου
Σας ευχαριστούμε για την με αρ. πρ. 139463 από 4-7-2012 επιστολή σας. Θεωρούμε ότι είναι πολύ χρήσιμη γιατί διευκρινίζει τα επι μέρους σημεία, από τα οποία μπορεί να εκτιμηθεί η εφικτότητα των δράσεών σας και ο βαθμός και τα σημεία που συμφωνούμε με αυτά.
Θα πρέπει κατ’ αρχήν να διευκρινίσουμε ότι η εμμονή στη λεπτομέρεια που διακρίνετε στην επιστολή μας δεν οφείλεται σε καμία περίπτωση σε κακοπιστία, και τα σχετικά υπονοούμενά σας τα απορρίπτουμε με αγανάκτηση, γιατί η κριτική μας είναι πάντοτε τεκμηριωμένη και συνοδεύεται από εναλλακτικές λύσεις διεθνώς δοκιμασμένες. Οφείλεται στο γεγονός ότι στο παρελθόν, κατά την επικοινωνία μας με δημοτικές και κρατικές αρχές, συχνά υπήρχε συμφωνία στους στόχους, τα επι μέρους μέτρα όμως τους ανέτρεπαν στην πράξη και έρχονταν σε αντίθεση με αυτούς τους στόχους. Και πολύ φοβούμαστε ότι το ίδιο μπορεί να συμβεί και τώρα, γιατί, όπως αναπτύσσουμε αναλυτικά στη συνέχεια, πιστεύουμε ότι υπάρχουν σοβαρά λάθη στις επι μέρους προσεγγίσεις σας.
Πρώτα απ’ όλα δεν είναι αλήθεια ότι οι δράσεις ενίσχυσης των βιώσιμων τρόπων μετακίνησης (πεζοί, ποδήλατα) είναι “δύσκολες και απαιτούν πόρους οι οποίοι είναι δυσεύρετοι”. Η βιώσιμη κινητικότητα χρειάζεται μόνο μικρό κλάσμα των δαπανών που διατίθενται για την κίνηση των ΙΧ αυτοκινήτων (υπόγεια γκαράζ, αυτοκινητόδρομοι κλπ). Με το κόστος ενός και μόνο χιλιομέτρου αυτών των βαρύτατα επιδοτούμενων και μη αποδοτικών αυτοκινητοδρόμων ή το κόστος ενός υπόγειου γκαράζ, θα μπορούσε να καλυφθεί το κόστος των έργων μεγάλου μέρους της πόλης για την ενίσχυση των βιώσιμων τρόπων μετακίνησης και τη βελτίωση των δημόσιων συγκοινωνιών. Αυτό που λείπει στην πραγματικότητα είναι η πολιτική βούληση για αντικίνητρα στη χρήση των αυτοκινήτων και των μοτοσικλετών και ανακατανομή των χώρων της πόλης στους βιώσιμους και οικονομικά αποδοτικότερους για το κοινωνικό σύνολο τρόπους μετακίνησης.
Είναι μεθοδολογικό λάθος το να εξετάζονται μαζί τα ΙΧ αυτοκίνητα, που είναι ιδιωτικά μέσα μεταφοράς, με τα ταξί, που είναι δημόσια μέσα μεταφοράς. Τα τελευταία θα έπρεπε να λειτουργούν συμπληρωματικά προς τις υπόλοιπες αστικές συγκοινωνίες, και όχι ανταγωνιστικά, όπως γίνεται στην πραγματικότητα. Το πρόβλημα αυτό επιτείνεται από τις υπέρογκες αυξήσεις των εισιτηρίων των αστικών συγκοινωνιών, και θα περιμέναμε να έχετε κάνει κάποιες παρεμβάσεις στο θέμα αυτό, όπως άλλωστε έχετε εξαγγείλει στο “στρατηγικό σχέδιο για τη βιώσιμη κινητικότητα και τις μεταφορές”.
Το ότι οι μισές μετακινήσεις στη μητροπολιτική περιοχή της Αθήνας πραγματοποιούνται με ΙΧ αυτοκίνητα είναι αποτέλεσμα της “στρεβλής ανάπτυξης”, που αναφέρετε στην επιστολή σας οτι θα πρέπει να αλλάξει. Ειδικότερα στο δήμο Αθηναίων, που αποτελεί και το κέντρο του ακτινικού συστήματος των αστικών συγκοινωνιών αυτό το ποσοστό μπορεί και πρέπει να ελαχιστοποιηθεί, και αυτός θα έπρεπε να είναι ο στόχος σας. Το ατομικό μέσο μετακίνησης που προσιδιάζει σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, όπως ο δήμος της Αθήνας, είναι το ποδήλατο και όχι το ΙΧ αυτοκίνητο (είτε πετρελαιοκίνητο είναι αυτό, είτε ηλεκτροκίνητο, είτε καταλυτικό). Και μάλιστα το ποδήλατο πρέπει να στοχεύει αυτούς που χρησιμοποιούν σήμερα ΙΧ αυτοκίνητο και μοτοσικλέτα και όχι αυτούς που κινούνται πεζή. Σε όποιες πόλεις η αποθάρρυνση της χρήσης των ΙΧ αυτοκινήτων και των μοτοσικλετών έπαψε να αποτελεί θέμα προκατάληψης και “ταμπού” και πάρθηκαν σχετικά μέτρα, οι συνθήκες ζωής βελτιώθηκαν και οι επισκέπτες της πόλης εξυπηρετούνται καλύτερα με ευεργετικές επιπτώσεις για την οικονομία της. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι αυτό είναι που χρειάζεται η πόλη για να ξεφύγει από την παρακμή και όχι μνημόνια με εταιρείες που έχουν σαν στόχο τη μεγιστοποίηση των πωλήσεων αυτοκινήτων.
Στο θέμα της ελεγχόμενης στάθμευσης δεν είμαστε αντίθετοι επί της αρχής, αλλά με τον τρόπο που την εφαρμόζετε. Τα ΙΧ αυτοκίνητα (και οι μοτοσικλέτες) θα πρέπει να πληρώνουν το κόστος της όχλησης που προκαλούν και του χώρου που καταλαμβάνουν. Θα πρέπει όμως οι διαθέσιμοι χώροι να εξασφαλίζονται κατά προτεραιότητα για την ασφαλή κίνηση των ανθρώπων. Οι σωστές διαστάσεις των πεζοδρομίων είναι αναγκαίες για την προστασία της ζωής των πεζών, και η προστασία της ανθρώπινης ζωής αγαθό υπέρτερο της “ποιότητας ζωής των μόνιμων κατοίκων” και της “εξυπηρέτησης των επισκεπτών”. Επομένως είναι ουσιαστικά παράνομος ο ορισμός θέσεων στάθμευσης σε μέρη όπου το πεζοδρόμιο δεν έχει τουλάχιστον τις νόμιμες διαστάσεις (ΦΕΚ18Β/2001).
Επί πλέον δεν είναι αλήθεια ότι με το να διατίθενται οι ελεύθεροι χώροι της πόλης για στάθμευση των αυτοκινήτων βελτιώνεται η ποιότητα ζωής των κατοίκων (ιδίως μάλιστα όσων δεν έχουν τη δυνατότητα ή τη διάθεση να αποκτήσουν αυτοκίνητο). Η σωστή πολιτική στο θέμα είναι να ενθαρρυνθούν (ή και να υποχρεωθούν, όπως συμβαίνει σε κάποιες πόλεις του εξωτερικού) να αποκτήσουν οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων έναν ιδιωτικό χώρο εκτός οδού για να σταθμεύουν το αυτοκίνητό τους. Και οι επισκέπτες μπορούν να σταθμεύουν τα αυτοκίνητά τους στους υπάρχοντες χώρους στάθμευσης εκτός οδού, θα έπρεπε όμως καλύτερα να ενθαρρύνονται να έρχονται με δημόσια μέσα μεταφοράς ή ποδήλατο και όχι με ΙΧ αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα. Η διεθνής εμπειρία (αλλά και η ελληνική - λ.χ. οδός Ερμού) δείχνει ότι, όπου απομακρύνθηκαν τα αυτοκίνητα, βελτιώθηκε η ποιότητα ζωής και αυξήθηκε η οικονομική δραστηριότητα. Κάθε αυτοκίνητο που μπαίνει στην πόλη διώχνει περισσότερους από όσους μεταφέρει (με το θόρυβο, την κατάληψη κοινόχρηστου χώρου και την όχληση που προκαλεί).
Οι κινήσεις που αναφέρετε σχετικά με την απελευθέρωση των πεζοδρομίων και τον έλεγχο της κατάχρησης στην τοποθέτηση των τραπεζοκαθισμάτων μας βρίσκουν σύμφωνους, ωστόσο δεν είναι αρκετές για να δημιουργήσουν κάποια αισθητή διαφορά. Θα πρέπει να προστεθεί επίσης το πρόβλημα της εσφαλμένης τοποθέτησης των κάδων απορριμμάτων από τις υπηρεσίες του δήμου σε διαβάσεις πεζών. Επιφυλασσόμαστε σε επόμενη επιστολή μας να σας επισημάνουμε και σε συγκεκριμένα σημεία τέτοιου είδους προβλήματα.
Δεν βρήκαμε επίσης στην επιστολή σας κάποιο σχόλιο για τις ενημερωτικές εκστρατείες για το σεβασμό των δικαιωμάτων των πεζών, που, όπως λέτε, συμφωνείτε. Θα θέλαμε να γνωρίζούμε τους λόγους για τους οποίους δεν έχετε προγραμματίσει κάτι σχετικό, ακόμα και ενέργειες που δεν έχουν καθόλου κόστος, όπως ανακοινώσεις από τους ηλεκτρονικούς πίνακες που υπάρχουν σε κάποια σημεία της πόλης ή μηνύματα κοινωνικού περιεχομένου από το δημοτικό ραδιόφωνο.
Θα πρέπει επίσης ο δήμος να παρέμβει στους συγκοινωνιακούς φορείς και στην κεντρική κυβέρνηση, ώστε να αποκατασταθεί η συχνότητα και ποιότητα των δρομολογίων και να μειωθεί το υπέρογκο, για τις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες, κόστος των εισιτηρίων, που ενισχύει την εισιτηριοδιαφυγή και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση των δημόσιων συγκοινωνιών, με τραγικές συνέπειες στην κοινωνική ζωή, την ασφάλεια και την οικονομική ανταγωνιστικότητα της πόλης.
Τέλος σας πληροφορούμε ότι το μνημόνιο που υπογράψατε με την εταιρεία Θεοχαράκης Α.Ε., αντίθετα με όσα γράφετε, δεν έχει στην πραγματικότητα επισυναφθεί στην παραπάνω επιστολή που μας στείλατε (εκ παραδρομής ασφαλώς!). Παρακαλούμε λοιπόν να μας την αποστείλετε, ώστε να μπορέσουμε να την σχολιάσουμε – ή ακόμα καλύτερα να την αναρτήσετε στην ιστοσελίδα σας, όπως θα έπρεπε, πιστεύουμε, να έχει ήδη γίνει για λόγους διαφάνειας.
Για την κίνηση πολιτών ΠΕΖΗ
Μετά από την επιμονή μας τελικά ο δήμος κοινοποίησε το μνημόνιο με τη nissan που δημιουργεί ερωτήματα