ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΗΣ
Αυτός ο καταστατικός χάρτης υιοθετήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Υπουργών Μεταφορών στις 19 και 20 Μαϊου 1999 στη Βαρσοβία.
Υπογραμμίζει την πολιτική δέσμευση στην Ευρώπη, να διασφαλίσει ότι, η όλη νέα συγκοινωνιακή υποδομή θα πρέπει να δημιουργηθεί παίρνοντας υπόψη τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρίες.
Τα ανάπηρα άτομα συγκροτούν ένα σημαντικό και αυξανόμενο κομμάτι του Ευρωπαϊκού πληθυσμού. Μαζί με τον ηλικιωμένο πληθυσμό, αυτός ο αριθμός θα αυξηθεί πολύ σημαντικά στα επόμενα πενήντα (50) χρόνια. Μέχρι το 2020 θα υπάρχουν διπλάσιοι άνθρωποι πάνω από 65 ετών στην Ευρώπη, απ’ ότι υπήρχαν το 1960.
Αποτελεί μία κατηγορηματική και ομόφωνη πολιτική απόφαση να δημιουργηθεί μία Ευρώπη, στην οποία όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως ηλικίας ή αναπηρίας έχουν την ευκαιρία για ανεξάρτητη διαβίωση. Για να επιτευχθεί αυτό, τα δημόσια κτήρια, τα συστήματα μεταφοράς και η υποδομή πρέπει να είναι ανεμπόδιστα.
Υπάρχουν πολλά νέα σχέδια μεταφορών και υποδομής, που σχεδιάζονται και κατασκευάζονται στην Ευρώπη. Η διάρκεια ζωής του εξοπλισμού μεταφορών και υποδομής μπορεί να είναι εξαιρετικά μακρά, και τα σχέδια που θεωρούνται τώρα θα μείνουν σε πλήρη ενέργεια μέχρι την επόμενη χιλιετία. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητα αυτά να είναι φτιαγμένα για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των αναπήρων ανθρώπων. Σε κάθε περίπτωση βελτιώσεις στην προσβασιμότητα προσθέτουν στην ποιότητα του συστήματος και συνήθως ωφελούν όλους τους ταξιδιώτες.
Όλες οι κυβερνήσεις έχουν σαφή ευθύνη να εξασφαλίζουν ότι αυτά τα έργα σχεδιάζονται και κατασκευάζονται με τις υψηλότερες προδιαγραφές προσβασιμότητας.
Οι θεμελιώδεις αρχές, που εφαρμόζονται σε κάθε έργο πρέπει να περιλαμβάνουν :
α) Όλα τα έργα, που εγκρίνονται για δημόσια χρηματοδότηση (σε εθνικό και διεθνές επίπεδο ) πρέπει, ως προϋπόθεση αυτής της χρηματοδότησης, να συμφωνούν να ενσωματώνουν την πλήρη προσβασιμότητα, σύμφωνα με εγκεκριμένες προδιαγραφές ή αναγνωρισμένες καλύτερες πρακτικές εφαρμογές, στο σχεδιασμό και στην κατασκευή.
β) Η σχεδιαστική σύλληψη, από τα αρχικότερα στάδια και καθ' όλη τη διαδικασία σχεδιασμού, πρέπει να εξετάζεται λεπτομερώς και να εγκρίνεται από ειδικούς στην προσβασιμότητα, περιλαμβανομένων ατόμων με ειδικές ανάγκες. Οι εθνικές κυβερνήσεις θα προτείνουν και θα εγκρίνουν κατάλληλες πηγές συμβουλών. Όπου οι εθνικές κυβερνήσεις δεν έχουν πηγές συμβουλών, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Υπουργών Μεταφορών θα τους τις προμηθεύσει.
γ) Οι απαιτήσεις της προσβασιμότητας πρέπει να ενσωματώνουν κατ’ ελάχιστο:
-πλήρη πρόσβαση για χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων (μέχρι και περιλαμβάνοντας αυτούς που χρησιμοποιούν αναπηρικά αμαξίδια με διαστάσεις προδιαγραφών ISO), περιλαμβάνοντας όπου κρίνεται κατάλληλο ευπρόσιτες ευκολίες τουαλέτας και ανελκυστήρες.
-χαρακτηριστικά για να βοηθούν τα άτομα με δυσκολίες στο να περπατούν, να πιαστούν γερά, να πλησιάσουν ή να ισορροπήσουν (περιλαμβανομένων μη ολισθηρών επιφανειών, κουπαστών και χειρολαβών).
-ευκολίες, που να βοηθούν τυφλούς ή μερικά βλέποντες ανθρώπους (περιλαμβανομένης της κατάλληλης χρήσης χρωματικής αντίθεσης, σαφούς σήμανσης και φωτισμού, μη ανακλαστικές επιφάνειες, ακουστικές όσο και οπτικές αναγγελίες και ακουστική καθοδήγηση και προειδοποιητικές επιφάνειες και συστήματα, (όπου αρμόζει).
-ευκολίες για ανθρώπους, που είναι κουφοί ή βαρήκοοι (περιλαμβανομένων τόσο οπτικών όσο και ακουστικών αναγγελιών, επαγωγικών βρόχων και σαφών σημάτων).
Τα έργα θα παρακολουθούνται για συμμόρφωση με τις αρχές της προσβασιμότητας. Η συνέχιση της δημόσιας χρηματοδότησης θα γίνει εξαρτώμενη από την επίτευξη ικανοποιητικής προόδου στην συνυπολογισμό χαρακτηριστικών πρόσβασης.